Over mij
Na jaren mijn doeken met acrylverf te hebben beschilderd, kwam de fotograaf of liever de fotograferende kunstenaar steeds meer in mij naar boven. Gewapend met een digitale spiegelreflexcamera kon ik eindelijk eindeloos foto’s schieten. En leren kijken. Althans nog beter leren kijken. Als kunstenaar heb je al een andere blik op zaken, maar achter de camera ga je nog veel bewuster met je blikveld om. Vooral om ook uit het gewone het ongewone halen. Wat iedereen fotografeert stompt af, het moest het anders. Andere standpunten, ander licht, een andere focus.
Ik ben eigenlijk altijd aan het experimenteren, anders wordt het enorm saai. Daarom verleg ik constant mijn blikveld naar andere onderwerpen. Ga bijvoorbeeld experimenteren met selfies. Heerlijk om zelf te poseren en te balanceren met de camera, de zelfontspanner en ik, in een door mij zelf geregistreerde omgeving. En zo trek ik steeds meer mijn eigen pad.
Deze website is dan ook geen reeks van beelden met één onderwerp, maar een reeks waarnemingen van verschillende aard.
Foto’s digitaal bewerken deed ik altijd al. Niet met één druk op de knop, maar eindeloos met filters werken. Digitaal bijvijlen, daar geniet ik van.
De schilder in mij bleef echter om aandacht vragen. In eerste instantie nam ik bestaande schilderijen en ging hiermee (digitaal) aan de slag. Onderdelen van het ene doek onder brengen op het andere. Dagen was ik bezig tot ik tevreden was met het resultaat. Op een gegeven moment ben ik ertoe overgegaan om bestaande foto’s digitaal te beschilderen op mijn grote digitale tekenmonitor. Dit gebeurt door met de drukgevoelige pen digitale penselen te besturen. Het ouderwetse ambacht, maar dan digitaal en met het oog op schoonheid.
En nu…. Nu is er kunstmatige intelligentie, AI, eindeloos mooi speelgoed. Maar als toch een behoorlijk autonome kunstenaar begint het daar toch wel te kriebelen. Met een stukje tekst kunst gaan maken….. is allemaal niet zo moeilijk. Dus moest ik een weg vinden in het doolhof dat AI is.
Ook een morele weg… Dus alleen eigen werk als input en dan wel de tekst daarnaast als input… Daar kon ik mee overweg. Duizenden beelden heb ik al gemaakt met mijn schilderijen en foto’s. Ondertussen mix ik alles weer met elkaar, wauw dat is pure verslaving.
En dan nog kriebelt het morele kompas bij mij, dit kan ik niet allemaal zo gaan exposeren. Lang over nagedacht, maar nu heb ik toch een vorm gevonden. Ik fotografeer mezelf in allerlei verschillende poses en voor de achtergrond gebruik ik beelden die ik met AI heb gemaakt. Heerlijk vervreemdend.
Dit is het begin…. Van heel veel! Ik ga er ook weer overheen schilderen…. Heerlijk dat experimenteren!
Paul Eertman – Ootmarsum